Weer thuis!!
Na een heerlijke nacht
zijn we vanochtend om half 8 vertrokken uit Velburg.Geen files, ongelukken en andere narigheid hebben we onderweg gehad........tot vlak voor Amsterdam, met een slimme ontsnapping via de, net opengaande wisselstrook, hadden we ook hier weer weinig tijd verloren zodat we om 15:00 op ons pad in Hoogwoud reden.
De auto was weer snel uitgepakt en Helen weer thuis afgezet, het was weer een topvakantie met super weer (kan niet anders in Kroatie!).
\
de terugreis
Vanochtend zijn we om 7:15 vertrokken uit Trogir na uitgezwaaid te zijn door Henk & Mira. Van de moeder van Mira kregen we nog een potje kappertjes in het zuur mee. De reis ging zeer voorspoedig zonder files of andere rare dingen op de weg, wel boven de weg! Er waren wolken te bespeuren toen we in Slovenië reden en die hadden we al 3 weken niet meer gezien. De temperatuur daalde tot 24 graden, brrr. Om half zeven kwamen we aan in Hotel Zur Post in Velburg, even voorbij Regensburg. De snitzels en de pommes smaakten weer best. Morgen gaan we vroeg weer in de auto voor de laatste 800km.
ps. Geen leuke jongens hier. D:
rent a boat & bbq
Gisterochtend gingen we een 'officiële rent a boat' (quote van Helen) huren. We werden om negen uur verwacht en kregen een prachtige Jacht toegewezen, inclusief spons voor als er teveel water in de boot kwam. Joost werd als kapitein gebombadeerd en zat samen met Rob (hoofdschrobber van het dek) de hele tijd te sturen. De dames hebben heerlijk op de punt van de boot gelegen, met hun voetjes lekker in het water en hun gezichtjes in de zon. We hebben bij een aantal baaien heerlijk gezwommen (bij sommige baaien kon je alleen komen met een boot!).
Rent a boat was heel erg leuk. We hebben veel gelachen en hebben veel nieuwe ontdekkingen gedaan (niets is mooier dan het zien van allemaal zeekomkommers in verschillende maten als je gaat snorkelen).
In de avond hadden we een gezellige BBQ, die onze 'bazen' (aka Henk en Mira) georganiseerd hadden. We hebben heerlijk gegeten met onze onderburen, die uit Utrecht kwamen, en onze bovenburen, die uit Main (Duitsland) kwamen. Het eten was lekker (vooral Henks knoflooksaus! en het vlees klaargemaakt door de moeder van Mira (86) respect!) en we hebben -wederom-veel gelachen.
Vandaag is onze laatste dag en het was ook een van de warmste dagen van allemaal! Na elke vijf minuten die je op de kant lag wilde je het liefste weerhet water in om lekker af te koelen. We gaan zo ergens uit eten (we weten alleen nog niet waar...), ter afsluiting van deze supercooleniceübergavehippestoereleukeawesome vakantie.
Tot over een paar dagen!
Krka watervallen
Wederom begon de dag vandaag met een lekker zonnetje en een hoge temperatuur. We besloten om naar de Krka watervallen te gaan. We gingen op weg en na een lange rit door het nasmeulende vuur van de bosbrand, kwamen we aan bij de watervallen. Met goede moed (en slaperige oogjes)stapten we op de boot, al was het opvallend druk. En het werd steeds maar drukker en drukker. De flonders waar je overheen liep waren bezaaid met allemaal toeristen, en we voelden ons ook een beetje net iets té toeristisch. We waren al heel snel uitgekeken op de watervallen. Het was warm en veel te druk, al konden we ons wel vermaken door naar leuke jongens te kijken die vlak voor ons hun handdoekje neerlegden.
We gingen dus eerder wegdan verwacht bij de watervallen en besloten naar Primosten (met een dakje naar beneden op de 's', alleen we konden het dakje niet vinden op het toetsenbord) te gaan. Een leuk dorpje met veel eettentjes en een boulevard met een strand. Hier hebben Marijke en Helen een tattoo laten zetten. Ja ja, een tattoo! Die van Marijke zit op haar enkel, en Helen heeft hem op haar schouderblad laten zetten. Ze zijn er allebei heel blij mee!
En nu zitten we lekker uit te brakken op het balkon (aangezien het een lange, maar leuke, dag was).
ps. John enClementien, geen zorgen, de tattoo is een henna tattoo. (;
Bosbrand bij Trogir
Eergisteravond brak er een bosbrand uit die lastig te blussen was voor de brandweer, gister zijn ze de hele dag nog bezig geweest om het een en ander uit te krijgen.De grootstebrand heeft 600 hectare bij Trogir in de as gelegd. De brand brak uit bij een vuilstort en verspreidde zich daarna naar gortdroge bossen en vlaktes.Wij hadden hiervan bijna geen last, af en toe kwam er een wolk rook voor de zon maar verder niets.
Mostar
Na een paar dagen hebben liggen bakken op de stranden van Okrug en Slatine was het vandaag weer tijd voor wat aktie, in de vorm van een stedentrip naar Mostar in Bosnie. Na een eerdere ervaring met de politiein het prachtige Bosnie werdt de rijstijl maar op 80 plus gezet, zodat de snelheid nooit is overtreden, degene die ons inhaalde met zijn snelle Smart wel, die werd vlak voor ons met de bekende pannekoek aan de kant gezet voor een goed gesprek:)
Zonder tegenslagen kwamen we aan in het snikhete en benauwde Mostar (37 graden in de schaduw) waar we onze auto heel netjes hadden geparkeerd in een mooie, kindvriendelijke buurt (gewoon een getto). Een korte wandeling was nodig om in het gezellig drukke, oude centrum vele souvenirs te kopen voor het thuisfront. Een paar uurtjes later weer terug gereden om nog een frisse duik te nemen in het blauwe meer van Imotski.
Split; wilde vakantieverhalen deel 2.
Goede avond!
Gister hadden we besloten, na het bakken op het strand bij Slatina, dat we naar Split zouden gaan vandaag, het was vandaag immers maar 30 graden. Brrr. Zo gezegd, zo gedaan.
Midden in de nacht (06:30) ging de wekker. Het bootje zou om 08:00 vertrekken. Zucht, steun, kreun. Allemaal slaperige gezichtjes.
Eenmaal op plaats van vertrek, bleek de boot pas om 08:45 te vertrekken. Oeps. Dit leverde een leuke terrasbeurt op bij net wakker geworden Kroaten die geen Engels spraken. Alweer, oeps.
Tegen 08:45 stond de kade vol en het dringen om als eerste in de boot te komen was begonnen. Dat ging best wel goed.
Split. Super mooie stad, vooral als je heeeeel graag boven op een bergje het Split-panoramauitzicht wilt bekijken en verkeerd loopt (Rob..). Verder was split een mooie stad (ouwe troep, aldus Rob)
en stikte het er van Romeinse jongens en matrozen. Optimaal plezier voor de Dames. De obers waren trouwens ook niet mis, aldus de Dames.
Bijna gestrand op een luxe cruiseschip die op weg was naar Siberië, maar hé, we leven nog.
De terugweg ging wat minder. Blauw plekje hier, tasje gescheurd. De matrozen waren opeens weg, net als de Romeinen.
Zo ongeveer 300 mensen stonden te wachten om de boot op te komen, inclusief Beers en Hoogkamer. Hoogkamer wist Joost en Els de boot op te krijgen, en Marijke heeft met hulp van een bitchfight eneen
buggie Rob op de boot weten te krijgen. Zoals gezegd, we leven nog.
Kortom; vandaag was weer een mooie dag en na vele bijna dood ervaringen zitten we nu lekker uit te rusten op het balkon.
Adieu!
wilde vakantieverhalen. (don't try this at home..)
goedemorgen!
we zitten nu gezamenijk op het balkon, beetje lezen, beetje chillen. Dit, heeft natuurlijk een reden.
Gister zijn wij namelijk wezen raften. De ervaren familie van beers overtuigde het Hoogkamertje er van dat het heel leuk was(wat ook zo was). Jullie lezen dit vanuit Hoogkamers perspectief!
Na een vermoeiende, hongerigevrijdag (3,5 uur file, rafting vol, ruzie met kroaten, italianen in stringetjes,een verdwaald bosweggetje naar huis..) waren we dus gister gaan raften.
Ik wist niet wat ik moest verwachten, maar, het was heel leuk! werd mij met veel overtuiging verteld. om 0700 ging het wekkertje, om 0800 zaten we in de auto met het idee dat er nog geen file zou
staan bij de enigste eilandafgang van ons eiland. Fout gedacht. 1 uur file. Later, toen we er bijna waren, weer file voor een of ander raar kruispunt, waar wij de bergen in moesten. Ja, je leest
het goed, bergen. De rivier Cetina stroomt namelijk uit de bergen, wat betekend dat het gelukkig een zoetwaterrivier is, maar ook HEEL KOUD is.
Onderweg ergens gepicknickt op een strand, en om 1330 waren we bij de rafting. om 1430 zouden we pas vertrekken, dus wij gingen mooi even irritant doen bij het riviertje (els nat, rob nat, joost
nat, kikker vermoord, visjes gepest..). De bus die ons naar de rafting zou brengen was iets later, maar uiteindelijjk waren we boven! Met speciale verzoeken om heel graag niet met kleine kindjes en
andere nederlanders in de boot te gaan was het zover. Super sexy zwemvest, blauw duitserhelmpje, en de familie van Beers, Hoogkamertje, twee duitsers en gids Neno vertrokken in de bood.
'he wat een rustig riviertje!' dacht ik nog, maar het tegendeel werd bewezen. Wat stroomversnellinkjes, wat turbelentie en toen konden we ergens aanmeren en gingen we zwemmen. Rob was weer in zijn
element, iedereen werd ondergeduwd maar EHBO hoefden we gelukkig niet toe te passen.
Al verder varend gingen we naar een grot, met water van maar 7 graden. Lekker fris! Lekker donker grotje, mooie gladde steentjes, je kent het verhaal. Was wel heel gaaf!
En verder in de boot maakte gids Neno (rasechte kroatische player, wat we uit zijn verhalen konden ophalen. In elk stadje een ander schatje!) ons nog bang dat we van een waterval af zouden gaan,
wat gelukkig niet zo was.
Later stopten we weer, mochten we van een 5 meter hoog steentje af springen waarbij je je moest draaien om in de camera te kijken. Ja, dat werkt natuurlijk bij Hoogkamer niet. Marrie ging vrolijk 2
keer. Els' zwemvest zoek.
Toen .. kwam daar een stroomversnelling en op een of andere manier wisten wij het zo te krijgen dat de boot diagonaal op de stroomversnelling lag waardoor de boot dus omsloeg. Helen en Els te
water, Els heeft als bewijs de blauwe plekken op haar armen. Arm mens.
Eind in zicht, boodje aangemeerd, Hoogkamertje kijkt vrolijk om zich heen en gids Neno ziet de kans schoon, op het ALLERLAATSTE moment ligt helen weer te water. Grom.
Al met al, het was een wonderschone ervaring door de wonderschone natuur van Kroatië. Oja, marijke heeft spierpijn (haha!)
Foto's volgen nog, wij gaan even bijkomen op het strand.
Aju!
De Beersies & Hoogkamer.